Statystycznie patrząc – styczeń

Za nami kolejny pełny miesiąc rozgrywek. Czas na małe podsumowanie – jak grali nasi zawodnicy w miesiącu styczniu. A zważywszy, że to już trzeci pełny miesiąc grania to można porównać to i owo. Wiemy coraz więcej o naszej grze, wiemy gdzie mamy słabe punkty, ale wiemy także, kto nas zawodzi, a kto wlewa optymizm w nasze serca. Przygotowałem oczywiście statystyki i ciekawostki – ale postaram się was nie zanudzić. Skoncentruję się na zawodnikach, którzy grali większe minuty i z którymi wiążemy jakieś nadzieje – czy to na lepsze jutro, czy na transfer. Nasza bostońska młodzież się rozwija, ale zważywszy, że grają sporadycznie to i napisać o nich nie można za dużo.

Nie ma co celebrować chwili i startujemy od razu. W nawiasach przy statystykach skuteczności ilość celnych trafień na mecz.

Dość trudno mówić u nas o s5 – wyjściowa piątka owszem jest stała. Jednak Amir gra średnio mniej minut niż Marcus czy Evan, a Jared gra mniej minut niż Kelly. Przydatność Amira trudno kwestionować, ale Jaredem Stevens gra bo bardziej musi niż chce. Do tego jednak dojdziemy.

Azja najlepiej punktującym graczem był w listopadzie i grudniu i nie inaczej jest w styczniu. Gdy Azja przebywał na parkeicie aż 31,5% punktów było zdobywanych po jego asystach. Gdy dodamy do tego jego rekordowe w sezonie prawie 23 pkty na mecz daje nam pełen obraz jego ofensywnych zasług dla drużyny. Nie został All-Starem za piękny uśmiech. Jest naprawdę niesamowity. Miał dwa mecze na ponad 20 punktów i 10 asyst, ale oba te mecze przegraliśmy. Siłą Celtów jest gra drużynowa, Azja jest pierwszą opcją – ale nie może być jedyną opcją. Ostatnio na amerykańskim portalu o naszej drużynie przeczytałem roważania, że powinno się go wymienić teraz, gdy został All-Starem i ma największą wartość. Czekam na artykuł o wymienie Stevensa na Spolestre – w końcu też ma teraz ogromną wartość i pewnie picka dostaniemy :D

Jae wyszarpał sobie miano drugiej opcji i ją utrzymał. Poprawił jeszcze skuteczność za 3 punkty, choć oddaje mniej rzutów, ale znowu lepiej broni i notował prawie 2 przechwyty na mecz. Pisałem, że czekam aż Crowder nauczy się łączyć obowiązki po obu stronach parkietu i to się właśnie dzieje. W styczniu zanotował tylko 2 mecze gdzie miał mniej niż 10 punktów oraz tylko JEDEN mecz bez trafionej trójki. W listopadzie były 3 takie mecze bez trójki, w grudniu 2 mecze bez trójki – jest progres. Crowder notuje o 0.5 punktu na mecz mniej niż Antetokounmpo a gra o 3,5 minuty mniej – skuteczności za 3 pkt nie ma co porónywać bo Greek Freak ma ją na poziomie 11% – trafiając 0,1 trójki na mecz – w sondażach nazywamy to błędem statystycznym :D No ale Antka bym przytulił – na PF.

Uraz z początku stycznia odbił się na skuteczności Bradleya za 3 punkty. Dopiero w 4 meczu po powrocie na parkiet trafił za 3 punkty. Na szczęście jest mega inteligentnym gościem i zamiast szukać przełamania rzucał z bliższych odległości. Zwiększył i ilość oddawanych tam rzutów i skuteczność. Rekordowa ilość asyst. Średnio grał najwięcej w zespole – ponad 34 minuty na spotkanie. To był dobry miesiąc Averego – poprawił się wszędzie poza trójkami.

Kelly systematycznie zwiększa ilość zbiórek – nie to, że jest już demonem desek – ale z miesiąca na miesiąc jest widoczna poprawa choć w styczniu grał minimalnie mniej minut niż w grudniu. Bardzo krzywdzące dla niego są opinie iż Kelly nie zbiera. Olynyk gra najczęściej dalej od kosza – więc warto popatrzeć na jego zbiórki poprzez pryzmat szans jakie wykorzystuje na zebranie piłki. W styczniu w obronie wykorzystywał 16,9% – nie jest to wynik rewelacyjny, ale… Horford wykorzystuje 14,9%, Marc Gasol 16,4%, a Jahlil Okafor 14,7%.  Kolejna poprawa w rzutach z dystansu – KO jest naprawdę niesamowity z ławki. Trzy razy otarł się o double-double notując 9 zbiórek w meczu i ponad 10 punktów. Najlepszy rating defensywny w zespole z zawodników grających powyżej 15 minut – 95,9. Najlepszy rating netto w zespole +11,9. Olynykowi brakuje powtarzalności – w styczniu miał 6 meczów poniżej 10 punktów i też 6 meczów powyżej 15 punktów.

Smart w grudniu rozegrał tylko dwa mecze. Ze Smartem na parkiecie gramy najszybszy basket. Nietrafiał zza  łuku i było to już naprawdę irytujące, gdy zaczął trafiać to robi to seryjnie – choć srednia miesięczna w skuteczności nadal słaba. Styczeń to też jego triple-double w meczu z Phoenix. Jego wpływa na drużynę jest ogromny, nawet z jego ułomościami w ataku – choć miał kilka naprawdę doskonałych spotkań.

ET zdobył już chyba serca wszystkich fanów – nawet tych co mu wypominali straty (których nota bene aż tak dużo nie ma na koncie). W drugiej strefie czyli miedzy 2 a 3 metrem od kosza Evan notuje prawie 62% skuteczności – lepsza w drużynie ma tam tylko Avery, jednak oddaje 4 razy mnie rzutów. Kiedyś królem mid-range był Bradley – teraz jest nim Turner ze skutecznością prawie 55%. Kiedy jest na parkeicie 23% punktów zespołu jest po jego asystach. Styczeń byłby dla niego jeszcze lepszy w statystykach, gdyby kilku spotkań nie grał z urazem. Danny musi stanąć na głowie, żeby Evan został w Bostonie za rozsądne pieniądze, choćby tylko dlatego, że ogromną ochotę na niego ma Brooklyn – a wzmacnianie ich rotacji nie jest w naszym interesie.

Miał atomową pierwszą połowę stycznia i przecietną drugą – nawet w drugiej połowie meisiąca przytrafiły mu się 2 słabe jak na niego mecze. Pomimo tego poprawił wszystkie statystyki – lepiej zbiera, podaje, przechwytuje i rzuca. Dziś krótko o Amiru bo mam pewną teorię – o niej za chwilkę, gdy napiszę słów kilka o Zellerze.

Gra Jareda denerwuje mnie już tak bardzo, że zbliża się do granicy wytrzymałości. Nie będę się rozpisywał – przytoczę tylko jedną rzecz. Ostatnio na czacie do późnych godzin nocnych rozmawiałem z R9. Zaczeliśmy od zupełnie innego zawodnika, ale w końcu rozmowa zeszła na Jareda. Zadał bardzo ciekawe i jak sie okazało ważne pytanie – jak podstawowa nasza piątka spisuje sie bez Jareda. Teraz przedstawie wam dane a wnioski wyciągniecie sobie sami.

Statystyki za styczeń:

Thomas, Bradley, Crowder, Johnson + Sullinger – razem na parkiecie 142 minuty:

rating ofensywny – 111,5 – raing defensywny – 113,7

Thomas, Bradley, Crowder, Johnson – Sullinger na ławce – razem na parkiecie 64 minuty:

rating ofensywny – 125,4 – rating defensywny – 105,2.

Także przydatność Jareda jest mocno wątpliwa – gdyby Stevens miał alternatywe…

Teraz już tylko słów kilka o tych zawodnikach co grają mniejsze minuty.

Jerebko – zasadniczo poprawnie, miał nawet świetny mecz z Orlando. Kręci sie w okolicach 5 pkt i 4 zb – ale co trzeba podkreślić wykorzystuje aż 23% szans na zbiórkę w obronie.

Lee, Young, Rozier i Hunter – David został przyspawany do łąwki i ruszy się z niej dopiero w innej drużynie. Nasze młode chłopaki grywają gdy wynik jest już ustalony.

Tyler Zeller – nie ma co się rozpisywać o styczniu – tylko w 3 spotkaniach z 17 zagrał więcej niż 10 minut. Sytuacja diametralnie zmieniła się w lutym. Od samego poczatku Zeller dostaje minuty i je wykorzystuje. Te minuty dostał kosztem Amira, który średnio grał 17 minut na mecz przy 20 minutach Zellera. To że te minuty doskonale spożytkował to jedno, ale zastanawiający jest fakt, że stało się to właśnie w tym okresie.

Który z nich jest w handlu – wszyscy pewnie powiedzą, że Zeller, ale… Nie ma to uzasadnienia logicznego. Jaki jest sens podnosić wartość zawodnika, którego dotychczasowe poczynania wyeliminowały z rotacji. Kilka meczów tego nie zmieni. Dodatkowo jego kontrakt jest tak mały, że stanowić będzie tylko tło w ewentualnych wymianach. Interesujemy się zawodnikami z kontraktami powyżej 10 mln. Gdyby rzeczywiście Horford był dostępny – to Atlanta wolałaby otrzymać Amira – który ma kontrakt identyczny, ale może być o rok dłuższy. Co pozwoli Atlancie na kupienie sobie czasu do dalszych ruchów kadrowych. Cały czas też zmniejszają się minuty Jareda – 26, 24, 21 i w lutym w 3 meczach już poniżej 20 minut na mecz. Obaj są w handlu? 18 lutego otrzymamy odpowiedź.

Do przeczytania za miesiąc.