#1 Statystycznie patrząc…

Wprawdzie za nami dopiero 6 meczów nowego sezonu, jednak nie ma w tym nic nadzwyczajnego, że postanowiłem rzucić okiem na statystyki. Być może gdyby nie tak długa przerwa między meczem z Bykami a konfrontacją z OKC to by tego arta nie było, ale jest i będą w nim tabelki. Jak widzicie po tytule – to pierwszy artykuł z nowej serii, gdzie co 2-3 tygodnie będę porównywał osiągnięcia naszej wyjściowej piątki. Chcę zobaczyć jak spisywali się w ataku i obronie w tych kilku meczach, w odniesieniu do poprzedniego sezonu. Gołym okiem widać, że jest lepiej, może nawet dużo lepiej. Sprawdzę zatem jak się to przekłada na ich indywidualne cyferki, a także wyszperam kilka statystycznych ciekawostek.

Dlaczego tylko wyjściowa piątka? Bo nie mam najmniejszej ochoty na pisanie o Brendonie „zrobię -20” Bassie. A poważniej – nasza ławka poza Bassem i G-Forcem nie grała w Bostonie w poprzednim sezonie. Jest też jeszcze jeden ważny aspekt dlaczego zdecydowałem się na ten artykuł tak szybko, otóż w tym sezonie dysponuję dużo dokładniejszymi statystykami. Nowe interfejs narzędzia statystycznego pozwala wyodrębniać duuuuuuuuuuuuuużo dokładniej statystyki zawodników. W poprzednim gdy np. Sullinger grał na PF a także na C, to dostawałem jego statystyki dla obu pozycji jako jedną liczbę. W tym sezonie mogę wam zaprezentować już te statystyki odrębnie. Mało tego – mogę tez przedstawić je w rozbiciu na wyjściową piątkę jak i na wejście z ławki. Dodatkowo – dysponuję już statystykami w poprzedniego sezonu z takim samym dokładnym rozbiciem. Jako, że opisuję wyjściową piątkę, to statystyki dziś prezentowane będą dla konkretnych pozycji, oraz tylko dla gry w s5. Odpadnie argument, że ktoś nabijał staty przeciwko zmiennikowi zmiennika ;) Jesteście ciekawi kto zaliczył progres a kto regres? Ja bardzo – startujemy.

Myślę, że tabelka nie wymaga objaśnień szczegółowych – cześć statystyk także w ujęciu per36. Przy statystykach rzutów za 2 lub 3 pkt mamy do czynienia z ilością takich rzutów oddanych w meczu. Dla podkoszowych poza 3 strefami obrony – także statystyka Rim Protection, czyli bezpośrednia obrona obręczy.

Rajon wraca po kontuzji, a właściwie wraca z kontuzją po kontuzji. W zeszłym sezonie grał mało, bez właściwego obozu przygotowawczego – zresztą co ja będę pisał – doskonale wszyscy wiemy co przeszedł RR9. Po statystykach jednak widzimy, że te elementy w których nie przeszkadza mu zabezpieczenie na ręce i śruby w kości to Rondo poprawił znacząco. Obrona w strefach 1 do 4 wygląda dobrze, zastanawia mnie skąd słabsza obrona z dala od kosza. Jeśli ktoś coś zauważył, zapraszam w komentarzach – ja się na pewno przyjże temu. Nie zauważyłem, aż takiej zmiany w systemie obrony, owszem jest inny ale to ciekawa kwestia. Sprawy rzutów nie ma co na razie rozpatrywać, choć jak widzicie skuteczność za 2 punkty wzrosła –  to są jednak głównie wjazdy, które powoli Rondo odzyskuje. Do najlepszego sezonu gdy było ponad 10 akcji 2 punktowych z 53% skutecznością jeszcze brakuje, ale zobaczymy w dalszej części sezonu z całkowicie sprawną lewą ręką. Do najlepszego wyniku jeśli chodzi o asysty brakuje już niewiele (0,5 asysty na mecz), a w zbiórkach RR9 nigdy nie był tak skuteczny.

Z Averym dziwna sprawa, bo był ostatnim którego podejrzewałbym o słabszą obronę niż sezon temu, a jednak statystyki nie kłamią. Owszem, każdy zawodnik ma zawsze słabszy początek sezonu – ale nie zauważyłem oglądając mecze żeby Avery obniżył loty. Najsłabiej Avery prezentuje się do 6 ft, tu notuje statystyki mocno poniżej przeciętnej ligowej – wprawdzie to tylko 10.9% akcji przeciwko Celtom – ale to wymaga zdecydowanej poprawy. Wszystkie inne strefy Avery ma zdecydowanie powyżej przeciętnej ligowej. Co do skuteczności to Avery wygląda bardzo dobrze, mocno poprawiona skuteczność za 2 pkt. Tutaj warto dodać, że w strefie od 3 do 10 ft, czyli pomiędzy 90 cm a 3 metrem od kosza – Avery notuje aż 67%. Zwiększył oddawanie rzutów za 3 pkt, jednak spadła trochę skuteczność. Tu kolejna ciekawostka – z 25 prób trafił 9. Jednak z 16 rzutów po podaniu od Rondo trafił aż 8, czyli z 50% skutecznością. Z pozostałych 9 wykorzystał tylko 1.

Nasz pupil :D Jednak nasz pupil zaczął sezon  dobrze. Choć w obronie Jeff spisuje się przeciętnie na tle ligi. W żadnej strefie nie jest powyżej przeciętnej ligowej, a dramatem jest obrona rzutów za 3 pkt – gdzie Jeff notuje obronę aż o 14,9% poniżej przeciętnej ligowej. Bardzo słabo. Natomiast jeśli chodzi o atak – to Jeff zdecydowanie sezon zaczął na plusie. Nigdy nie notował tak dobrej skuteczności za 2 pkt. Biorąc pod uwagę rzuty z odległości mniejszej niż 10ft to jest to 59,5%.  Jeśli chodzi o skuteczność rzutów za 3 pkt, to zdecydowanie oddaje ich więcej na mecz – 6,7 to już jest naprawdę dobra ilość, dodatkowo podwyższył tez Jeff ich skuteczność. Wprawdzie do Arizy, który też oddaje tyle rzutów sporo brakuje, ale Thompson jest lepszy tylko o 3%. To są naprawdę dobre cyferki. Poprawa w zbiórkach, asystach i przechwytach oczywiście na plus.

Od Jareda chyba wszyscy oczekiwali wejścia na jeszcze wyższy poziom. Niestety, na razie jest z tym średnio. Poprawy w obronie względem poprzedniego sezonu nie ma. Wszystkie statystyki w obronie Sullinger ma poniżej przeciętnej w lidze. Tak samo jak u Jeffa najpilniejszej poprawy wymaga obrona rzutów za 3 pkt – jest słabsza od przeciętnej o 12,6%. W odległości większej niż 15ft Jared spisuje się słabiej od przeciętnej ligowej o 12,8%. Chyba jednak gruba dupka troszkę przeszkadza. Jared jednak poprawił ofensywę. Notuje więcej akcji 2 punktowych i na zdecydowanie lepszej skuteczności – rzuty z odległości mniejszej niż 10ft trafia jeszcze lepiej niż green z 60,9% skutecznością. Przejdźmy do rzutów za 3 pkt – a dokładniej do festiwalu cegieł. Matko boska! Serio? Po co? Skoro Jared zdecydowanie poprawił podania, notuje więcej asyst, wielokrotnie widzieliśmy w tym sezonie jak z obwodu obsługuje kolegów doskonałymi asystami. Po co rzucać jak nie siedzi? Nasza maszyna do zbiórek w ataku, ogólnie w zbiórkach w przeliczeniu na 36 minut jednak zaliczył delikatna obsuwę – ale to kosmetyka – ogólnie jest dobrze. Oczekiwałem jednak kilku punktów na mecz więcej.

Kelly mnie dość mocno zadziwił. Wprawdzie już po samych meczach było widać, że jest  lepiej niż w poprzednim sezonie. Statystyki w obronie poprawione dość mocno – jednak powiedzmy to szczerze – Kelly miał co poprawiać. Poprawił jednak dość wyraźnie – w pierwszej strefie słabiej aktualnie bronią Jordan, Drummond, Gortat, Monroe, Garnett czy Horford. Szczególnie cieszy poprawa Rim Protection – 51,2% to już jest przyzwoicie, choć liczę, że w tym sezonie Kelly zejdzie poniżej 50%. Gorszymi aktualnie obrońcami w tym elemencie są tacy zawodnicy jak Monroe, Horford, Davis, Bosh, Gortat czy Chandler. Kelly Olynyk jest jedynym zawodnikiem Bostonu, który we wszystkich strefach obrony spisuje się lepiej niż średnia ligowa dla danej pozycji. W ostatnim meczu z  Chicago – Noah miał 5 akcji przeciwko Olynykowi i tylko raz trafił do kosza. Olynyk miał 2 akcje gdy bronił go Noah i obie wykorzystał. To przeszliśmy płynnie do ofensywy. W tym elemencie Kelly aktualnie to istne KO dla przeciwników. Większa ilość oddanych rzutów za 2 pkt ze skutecznością 64%. Jeśli chodzi o akcje typu „Catch and Shoot” to w NBA żaden z zawodników, z wyjściowych składów zdobywający w ten sposób przynajmniej 3 pkt na mecz (Kelly ma 5.0 pkt z tego typu akcji) nie ma lepszej skuteczności niż 68,8% jakie notuje Olynyk. Rzuty za 3 pkt to niesamowite 53%, wprawdzie oddaje tych rzutów dużo więcej niż w poprzednim sezonie, ale aż się prosi, żeby zagrywek na obwód do nadbiegającego KO było więcej. Poprawione zbiórki, poprawione przechwyty. Tak – bloki nadal fatalnie. Jednak postawa Olynyka w początkowej fazie rozgrywek to miód na moje serce.

Pierwsze takie spotkanie dobiegło końca. Mam nadzieję, że mały spacer po statystykach poszczególnych zawodników sprawił wam tyle samo satysfakcji co mi. Do przeczytania za kolejnych kilka meczów.